بررسی توصیفی موارد شکایت از جراحان عمومی تهران در سال ۹۱-۹۲؛ یک گزارش کوتاه

مقدمه: از مهم ترین مشکلات پزشکان مسئله نارضایتی و شکایت بیماران به مراجع قضایی است که در سال های اخیر افزایش قابل توجهی یافته و در این میان در رشته جراحی عمومی به دلیل وجود روش های عملی فراوان و اقدامات درمانی پرخطر احتمال وقوع قصور بیشتر گردیده است. همچنین از مهم ترین عوامل مؤثر در محکومیت جراحان عمومی، وابستگی انجام صحیح اقدامات جراحی به میزان تجربه و مهارت جراح، افزایش جمعیت بیماران، افزایش تعداد پزشکان و جراحی ها، دخالت جراحان عمومی در جراحی های زیبایی ازجمله جراحی های مرتبط با جراحی پلاستیک و همچنین افزایش نرخ دیه و آگاهی جامعه می باشد. این تحقیق با هدف شناسایی دلایل شکایت از جراحان و مشخص نمودن نوع قصور مربوطه انجام گردید. مواد و روش ها: 205 پرونده شکایت از جراحان عمومی که در سال های 91 و 8 ماهه اول 92 (20 ماه) در اداره کمیسیون های پزشکی قانونی استان تهران مطرح شده بررسی گردیده و اطلاعات مربوط به آن دریک چک لیست وارد و سپس ازنظر آماری نرم افزار spss بر اساس اهداف پژوهش خلاصه بندی و گزارش شدند. یافته ها: در طی سال 91 و 8 ماهه اول 92 تعداد 1902 مورد پرونده شکایت از پزشکان مطرح شده که در 205 مورد (77/1 درصد) جراحان عمومی درگیر بوده اند. از این 205 مورد پرونده شکایت از قصور جراحان عمومی، در 137 مورد (66/8 درصد) قصور پزشکی تأیید شد؛ که بیشترین میزان قصور پزشکی به ترتیب نوع عبارت بودند از عدم مهارت، بی مبالاتی و بی احتیاطی. از 205 مورد 91 نفر (44/4 درصد) عضو هیئت علمی و 114 نفر (55/6 درصد) غیرهیئت علمی بوده اند. 119 مورد (58 درصد) از شکایات مربوط به مراکز خصوصی، 75 مورد (36/6 درصد) از شکایات مربوط به مراکز دولتی غیردانشگاهی و 11 مورد (5/4 درصد) از شکایات مربوط به مراکز دانشگاهی بوده است. نتیجه گیری: به نظر می آید عدم دخالت جراحان عمومی در سایر رشته های تخصصی و فوق تخصصی ازجمله گوش و حلق و بینی و جراحی پلاستیک، افزایش دانش و مهارت های علمی و فنی جراحان، توجیه مناسب بیماران نسبت به عوارض احتمالی در کاهش شکایت و عدم محکومیت جراحان عمومی نقش چشمگیری داراست.